تپه یا قلعه سه هزار ساله قلاتگاه در اشنویه قرار گرفته و در سال ۱۳۴۷ تحت عنوان قلعه و محوطه استقراری اورارتوها در لیست محوطه های اورارتویی شمال غرب ایران به ثبت رسیده است.
تپه یا قلعه قلاتگاه که در نزدیکی روستای گندویلا واقع شده مربوط به دوران اورارتو در سه هزار سال پیش است.
حفاری قلاتگاه مهمترین حفاری باستانی بعد از انقلاب در اشنویه است. این محوطه در سال ۱۹۶۸ توسط گروه حفاری پروژه حسنلو به سرپرستی «ماسکارلا» در جریان حفاری «تومولوس های» محوطه «سه گردان حسن نوران» کشف شده است.
از محوطه قلاتگاه، ۲ کتیبه مربوط به حکومت مشترک "ایشپوئینی و منوآ " (۸۰۵_۸۱۰ قبل از میلاد) و همچنین "منوآ" (۷۸۶_۸۰۵ قبل از میلاد) کشف شده است که هم اکنون در موزه ملی ایران نگهداری می شود.
قلعه تاریخی قلاتگاه یادگار هزاره اول قبل از میلاد در اشنویه است که برخی از نقاط آن، طی سال ها و ماه های اخیر توسط حفاران غیرمجاز تخریب شده است و این درحالی است که بررسی های علمی انجام شده، نبود اشیای تاریخی در محوطه این بنای باستانی را تایید کرده است.
متاسفانه حفاران غیرمجاز نسبت به خاکبرداری در دیواره بیرونی تپه به ابعاد ۶ در ۲۰۰ متر و ارتفاع ۵ متر اقدام کرده اند تجاوزگران به این تل تاریخی برای رسیدن به دیواره، راهی به طول ۵۰ متر ایجاد کرده اند که موجب تخریب قسمتی از ضلع شمالی این تپه شده است.
۱۰۶ اثر تاریخی در اشنویه در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است که از لحاظ تعدد و تکثر آثار تاریخی ثبتی، سومین شهر در آذربایجان غربی به شمار می رود.
تپه دین خواه، کتیبه کلاشین، قلعه قلاتگه، قبرستان مارابراهیم، تومولوس های سوجه، گندویلا، حسن نوران، ملا احمد، سیاوان، کتیبه عین الروم تنها بخشی از آثار متعدد تاریخی این شهرستان است. امروزه وجود حدود پنج کتیبه مهم اورارتویی در این منطقه آن را به عنوان بهشت باستان شناسی و مادر آثار بجا مانده دوره اورارتویی در کشور تبدیل ساخته است.
محوطه قلاتگاه در ۱۳ کیلومتری شرق اشنویه و در مسیر شهرستان اشنویه به نقده قرار دارد.
