پل «دوقوز گوز کسیان» بر روی رودخانه آغ چای و در امتداد جاده ابریشم ساخته شده که از لحاظ معماری در عصر خود بی نظیر بوده است. بنای فعلی آن در اوایل دوره پهلوی بر روی پایه های یک پل قدیمی مربوط به دوره ساسانی ساخته شده است. این پل بزرگترین پل سنگی آذربایجان غربی به شمار می رود و از آنجا که دارای نه دهنه بوده، به دوقوز گوز معروف است.
کسیان، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان چایپاره در استان آذربایجان غربی. پل تاریخی کسیان در سال ۱۳۱۷ شمسی ساخته شده است. این پل بر روی یک سطح سنگی بر روی کف رودخانه آق سو (آغ چای) بنا شده است. پل کسیان دارای نه چشمه با طاق های رومی است. مصالح به کار رفته در آن سنگ های تراشیده منظم و مصالح جدید است. این پل که در ۵۱ کیلومتری جاده خوی–ماکو واقع شده، ۷۰ متر طول و ۴٫۵ متر عرض و ۵ متر ارتفاع دارد و سنگ های سفید آن از قلعه اورارتویی بسطام در ۳ کیلومتری پل آورده شده اند.
این پل علاوه بر قدمت، بدلیل برقراری ارتباط بین چند روستای چایپاره و نیز پیدا شدن سنگ نبشتهٔ اورارتویی بسطام هنگام انتقال سنگ های قلعه، از شهرت نسبتا" زیادی برخورداراست. تا قبل از احداث جاده ترانزیتی ایران اروپا در ۳ کیلومتری قره ضیاءالدین، مهم ترین راه ارتباطی منطقه جاده قدیمی خوی-ماکو (جاده حمزیان) بوده و در طول خود از خوی تا ماکو دارای ۴ پل بوده که مهم ترین آنها پل کسیان یا در اصطلاح محلی ((دوقوز گوز)) به معنای نه دهنه در کنار روستای کسیان بوده است.
